گیاه خارشتر

از این گیاه علاوه بر ترنجبین  عرق موسوم به عرق خارشتر تهیه می کنند .خارشتر دارای خاصیت درمانی به شرح ذیل می باشد:

درمان کننده کلیه و مجاری ادارو دفع کننده سنگ کلیه و مثانه می باشد .ضماد خار شتر درمان کننده بواسیر و زخمهای مقعدی می باشد .خاکستر خار شتر التیام دهنده و ترمیم کننده جراحات و زخمها می باشد .شستشو دهنده كلیه:- سنگ شكن كلیه و مثانه-  ضد سیاه سرفه و تب و لرز-  مفید برای سرماخوردگی

   به صورت غلیظ در دفعات مكرر استفاده گردد.خارشُتُر (نام علمی Alhagi maurorum) گیاهی است پایا از خانواده پروانه‌داران (Papilionaceae یا Fabaceae) از زیرخانواده باقالاها (Faboideae) و یکی از بنشن‌ها بشمار می‌رود. نام دیگر آن علف ترنجبین است.میوه این خانواده ناشکوفا است. بوته‌های آن نیمه‌درختچه‌ای و نیمه‌چوبی است که تا ارتفاع 50 تا 150 سانتی‌متر می‌رسد. ساقه‌های آن سبزرنگ با خارهای تیز نوک‌زرد است.

[1] ادرارآور و ضد سیاه‌سرفه و تب و لرز است.[2] کاسبرگ آن بدون کرک، زنگ‌مانند و با پنج دندانه مثلثلی کوتاه نوک تیز است. دانه‌های آن در درون نیامک پهلوی هم قرار دارند.

[3]خارشتر از نظر پزشکی سنتی دارای طبع سرد است و برای رفع صفرا و سنگ کلیه و مثانه مؤثر است. [4]خارشتر یکی از علوفه های خوراکی برای دامها بویژه بزها است.

[5] این گیاه مقاوم به سرما و دارای ریشه عمیق است و به آب کمی نیاز دارد. خارشتر برای گیاهانی مانند غلات و چغندر به عنوان علف هرز بشمار می‌آید.ریشه‌های خارشتر گاه تا ژرفای 5 تا 7 متر هم می‌رسد. میوه‌ آن را ترنجبین (تَراَنگَبین) می‌نامند که به معنی عسل تر است. [6]این گیاه در شوره‌زارهای ایران، عربستان، صحرای سینا، سوریه و هند و پاکستان تا ارتفاع 400 متری از سطح دریا می‌روید.